Μεγάλα ρητά και αποφθέγματα – Η Εργασία

Παρακολουθώντας την πορεία και την εξέλιξη στον τρόπο σκέψης κάποιων ανθρώπων διακρίνω ότι υπάρχει μια διάσταση σχετικά με το πόσο είναι διατεθειμένοι να προσπαθήσουν και πόσο εύκολα ή δύσκολα μπορεί να απογοητευτούν από το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους. Βλέποντας διάφορους πελάτες μου ή σπουδαστές μου διακρίνω μια διαφορετική προσέγγιση σχετικά με το ζήτημα.

Οι μεν πελάτες, επαγγελματίες του χώρου (του δικού τους χώρου ο καθένας) που επέλεξαν να δραστηριοποιηθούν στην πρώτη αναποδιά και δυσκολία βρίσκουν σχεδόν πάντα την δικαιολογία για να δικαιολογήσουν τις προσωπικές τους αδυναμίες και τις επαγγελματικές τους αστοχίες.

Πάντα ή σχεδόν πάντα κάποιος άλλος φταίει και τότε η δικαιολογία είναι η εύκολη λύση. Φυσικά ούτε λόγος για περισσότερη προσπάθεια και περισσότερη εργασία με στόχο να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα ή με στόχο να αντιστραφεί το κακό κλίμα και να επανέλθουμε σε καλύτερες μέρες. Φυσικά ούτε λόγος για αναγνώριση και επίλυση των ΔΙΚΩΝ τους λαθών. 

Πάντα κάποιος άλλος φταίει που δεν μας κατάλαβε και ποτέ εμείς. Φταίνε οι πελάτες που δεν αναγνωρίζουν αυτά που τους προσφέρονται, φταίει το κράτος που μας κλέβει, φταίνε οι υπάλληλοι της επιχείρησης που δεν κάνουν τα πράγματα όπως πρέπει, φταίνε , φταίνε , φταίνε…. οι άλλοι. ΠΟΤΕ όμως οι ίδιοι.

Από την πλευρά των σπουδαστών διακρίνω μια ανυπομονησία να κερδίσω τα ΠΑΝΤΑ ΤΩΡΑ, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, χωρίς να γίνεται αποδεκτή η καλοπροαίρετη κριτική, χωρίς να είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν κάποια πράγματα από τις προσωπικές τους στιγμές για να κερδίσουν αύριο όλα αυτά που ονειρεύονται και θέλουν σήμερα. 

Είναι φυσικό να θέλεις τα πάντα και να τα θέλεις τώρα όταν είσαι 20-22 χρονών, όμως από την άλλη πλευρά είναι και υποχρέωσή σου να είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις κάποια προσωπικά σου θέλω ή κάποιους ανόητους εγωισμούς και να προχωρήσεις μπροστά με στόχο να αποδείξεις μέσα από την σκληρή προσπάθεια ότι ΑΞΙΖΕΙΣ την ευκαιρία και ότι τελικά θα πετύχεις τον στόχο. Χωρίς προσπάθεια, χωρίς θυσίες δεν μπορείς να κερδίσεις κανένα πόλεμο. Πόσο μάλλον τον πόλεμο της ίδιας της ζωής. Και σε έναν πόλεμο σημασία έχει να μην παραδίδεσαι αμαχητί. Μπορεί ο εχθρός να είναι πιο δυνατός όμως η ιστορία μας έχει διδάξει πάρα πολλές φορές ότι κερδίζει αυτός που μάχεται για ιδανικά και αυτός που επιμένει, αυτός που μοχθεί σκληρά και αυτός που δεν τον αποθαρρύνουν οι αναποδιές.

Σκεφτόμενος όλα αυτά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω 100% με το :

« Όσο πιο σκληρά δουλεύεις, τόσο πιο δύσκολα παραδίνεσαι » Vince Lombardi, 1913-1970, Αμερικανός προπονητής ράγκμπυ

Αμανιός Εμμ. Αντώνης

Σύμβουλος Επιχειρήσεων Alpha Plan Consultants

Καθηγητής Μάρκετινγκ ΙΙΕΚ ΔΕΛΤΑ Θεσσαλονίκης