Όπως
κάνω εδώ και πολλά χρόνια, στο τέλος κάθε εξαμήνου, κάνω έναν μικρό απολογισμό
αυτού που πέρασε και μια κουβέντα με τους σπουδαστές μου για αυτό που έρχεται
στο μέλλον… Αυτό που θα τους χαρακτηρίσει ή όχι ως επαγγελματίες και ως
ανθρώπους.. Βλέπω και διακρίνω στα μάτια τους την αγωνία , τον ενθουσιασμό , το
μεράκι αλλά πολλές φορές και την αλαζονεία των 20 χρόνων..
Πόσο
ωραία είναι σαν συναισθήματα όλα αυτά και πόσο μεγάλη δύναμη μπορούν να δώσουν
στον καθένα αλλά και πόσο μπορούν να λειτουργήσουν ως βαρίδια στην ζωή τους σε μεγάλο βαθμό
εξαρτάται από την δική τους στάση απέναντι τόσο στην ζωή όσο και στο επάγγελμα
που διάλεξαν.
