Μεγάλα ρητά και Αποφθέγματα - Περί ψέματος

Σκεφτόμενος την κατάσταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα και αναλογιζόμενος τις διάφορες καταστάσεις που συμβαίνουν καθώς επίσης και μετά από πολλές συζητήσεις με φίλους καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τελικά μας αρέσει (σαν λαός ) να ζούμε στο ψέμα.

Είμαστε ένας λαός που είτε στο προσωπικό είτε στο επαγγελματικό είτε στο πολιτικό επίπεδο θρέφεται από τα ψέματα. Μας αρέσουν τα ψέματα , τα αποζητούμε, και όταν δεν τα βρίσκουμε έχουμε πρόβλημα. Δεν θέλουμε την αλήθεια ίσως επειδή την φοβόμαστε, ίσως έχουμε μάθει και έχουμε εκπαιδευτεί να ζούμε μακριά της. Η αλήθεια προϋποθέτει υπευθυνότητα και ανάληψη ευθυνών. Για να δούμε λοιπόν τα πράγματα με την σειρά…

Κουβεντιάζοντας τα πράγματα ή διάφορες καταστάσεις με φίλους , σπουδαστές μου, ή ακούγοντας διάφορους συνανθρώπους μας καθώς πίνω τον καφέ μου σε άσχετες συζητήσεις, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των συνανθρώπων μας αρέσκεται να ζει στην ψευδαίσθηση π.χ. οι σπουδαστές στο γεγονός ότι χωρίς διάβασμα και προσπάθεια εκ μέρους τους θα στρωθούν ροδοπέταλα στην επαγγελματική τους καριέρα, οι άνθρωποι στην προσωπική τους ζωή θα ζήσουν την ευτυχία επενδύοντας στο ψέμα και στον μυστικισμό στις σχέσεις τους και η μεγάλη πλειοψηφία των συνανθρώπων μας ότι η ζωή τους θα βελτιωθεί επενδύοντας σε κραυγές και συνθήματα. Και το παράξενο δεν είναι αυτό, μέχρις ενός σημείου μπορώ να δεχτώ ότι κάποιος μπορεί να ονειρεύεται (και δικαιολογείται απόλυτα όταν είναι νέος και στην αρχή της ζωής του) όμως δεν μπορεί να ζεις μέσα σε ένα όνειρο χωρίς καμία επαφή με την πραγματικότητα ή χωρίς κανέναν ρεαλισμό όσο κι αν είναι σκληρός αυτός.

Συνεχίζοντας σε επαγγελματικό - κοινωνικό επίπεδο δεν είναι τόσο δύσκολο να δει κανείς ότι η Ελληνική οικονομία ήταν δομημένη και στηριγμένη σε ένα ψεύτικο οικονομικό καθεστώς σε μια ψεύτικη και παράλογη βάση ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι όλες τις δικές μας αδυναμίες και ατέλειες τις φορτώνουμε πάντα σε κάποιον άλλο βρίσκοντας δικαιολογίες για τις δικές μας αδυναμίες και τα δικά μας λάθη και πάντα προσπαθούμε να τα κρύψουμε λέγοντας δυστυχώς ψέματα αφού κρυβόμαστε από τις ευθύνες των επιλογών και των πράξεών μας. Π.χ. δεν είναι μακριά ο καιρός που ο μέσος επαγγελματίας της Ελλάδος είχε πλαφόν στην τράπεζα 3 φορές τον τζίρο του, πήγαινε κάθε βράδυ στα μπουζούκια και ξόδευε αλόγιστα αφού η πρόσβαση στο χρήμα ήταν ιδιαίτερα εύκολη και δεν ενδιαφερόταν αν ο πελάτης της επιχείρησής του ήταν ευχαριστημένος. Δεν τον ενδιέφερε αν έφευγε αφού αυτός δεν έφταιγε ποτέ. Πόσα ψέματα μαζεμένα για να κρυφτεί η αλήθεια. Από όλους !!

Και καταλήγοντας στην πολιτική. Πόσα ψέματα εδώ και 40 χρόνια. Πόσες ΕΛΠΙΔΕΣ που διαψεύστηκαν και συνεχίζουν να διαψεύδονται. Όλη η δομή της Ελληνικής κοινωνίας βασίστηκε σε στρατολόγηση ανθρώπων οι οποίοι σαν στρατός πολεμούσε για την ψεύτικη ιδεολογία ή για τα ψεύτικα συνθήματα που γέμισαν την ζωή μας και δυστυχώς την καθόρισαν. Όποιοι τόλμησαν να πουν την αλήθεια λοιδορήθηκαν. Μπήκαν στον στόχαστρο των αντιπάλων και της κοινωνίας η οποία θρεφόταν από το ψέμα το οποίο το γιγάντωναν τα ψεύτικα μέσα μαζικής ενημέρωσης (τεράστια η ευθύνη τους τότε και σήμερα). Παρατηρώ ότι ακόμη και σήμερα που η πατρίδα μας είναι ένα βήμα πριν την καταστροφή πάντα να ψάχνουμε να βρούμε άλλους να φορτώσουμε τα δικά μας λάθη. Όχι ότι αυτοί είναι άμοιροι ευθυνών, όμως μέχρι πότε θα πουλάμε ψεύτικο πατριωτισμό; Μέχρι πότε θα είμαστε έρμαια ψεύτικων και μεγάλων υποσχέσεων; Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε να μας θεωρούν άβουλους και μέχρι πότε θα επιτρέπουμε στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης μεγαλο-δημοσιογράφους να παρουσιάζουν την δική τους αλήθεια (σύμφωνη με τα δικά τους συμφέροντα) και όχι απλά την αλήθεια? Μέχρι πότε θα ενθουσιαζόμαστε από το ψέμα και μέχρι πότε θα συγχωρούμε ελπίζοντας ή μέχρι πότε κάποιος θα πρέπει να έχει περίοδο χάριτος στην διοίκηση ενός οργανισμού; Και τι σημαίνει αυτό τελικά; Αν σε μια επιχείρηση προσληφθεί κάποιος μάνατζερ ο οποίος την οδηγεί στην καταστροφή για πόσο καιρό θα μείνει στην θέση του;

Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η άκρατη έκθεση όλων στον δημόσιο διάλογο αφήνει στίγμα και αποδείξεις σχετικά με αυτά που λέει ο καθένας πριν και μετά, μπορεί να δει κανείς και να αξιολογήσει τις τοποθετήσεις όλων, μπορεί αν και εφόσον θέλει να λειτουργήσει ορθολογικά και όχι μόνο συναισθηματικά να δει και να διαπιστώσει το ψέμα που κυριαρχεί σε κάθε φάση της ζωής μας σε κάθε δραστηριότητα.

Σκεφτόμενος και αναλογιζόμενος όλα αυτά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω 100% με το :

«Όποιος λέει πολλά ψέματα πρέπει να έχει πολύ καλή μνήμη» Κοϊντιλιανός, 35-96 μ.Χ., Ρωμαίος ρήτορας

Αμανιός Εμμ. Αντώνης

Σύμβουλος Επιχειρήσεων AntAma Marketing Activities

Καθηγητής Μάρκετινγκ ΙΙΕΚ ΔΕΛΤΑ Θεσσαλονίκης